-
1 odpowiadać
(-am, -asz); perf; odpowiedzieć; vito answer, to reply; (SZKOL: no perf) to give a report, to say one's lesson; ( reagować) to respondodpowiadać na coś — to answer sth, to reply to sth
odpowiadać komuś — to answer sb, to reply to sb
odpowiadać komuś na list/pytanie — to reply to lub answer sb's letter/question
odpowiadać na apel/wezwanie — to respond to an appeal/a call
odpowiadać na zarzuty/zaczepki — to respond to accusations/provocations
odpowiadać z matematyki — to give mathematics, to give a report in mathematics
odpowiadać za coś — ( być odpowiedzialnym) to be responsible for sth; ( ponosić karę) to answer for sth
odpowiadać warunkom/nadziejom — ( spełniać) to fulfil(l) the conditions/hopes
odpowiadać rzeczywistości/prawdzie — to correspond with the facts/truth
* * *ipf.1. (= dawać odpowiedź) answer, reply; odpowiadać listownie/ustnie/pisemnie answer in a letter/orally/in writing; odpowiedzieć wymijająco answer evasively; odpowiadać grzecznie/bezczelnie/niechętnie answer politely/insolently/reluctantly.2. (= reagować na uwagi) respond; odpowiadać na apel/wezwanie respond to an appeal/a call; odpowiedzieć na krytykę respond to criticism; odpowiadać na zarzuty respond to accusations.3. szkoln. say one's lesson, give a report, be quizzed; odpowiadać z matematyki be quizzed on maths, give maths; odpowiadać ustnie/pisemnie answer orally/in writing; odpowiedzieć na dobrą ocenę get a good grade l. mark.4. (= odpłacać) return, reciprocate; odpowiedzieć grzecznością na grzeczność reciprocate favors.5. (= ponosić odpowiedzialność) be responsible ( za coś for sth); (= ponosić karę) be held responsible, answer ( za coś for sth); odpowiadać za morderstwo be held responsible for murder; odpowiadać przed sądem be brought to trial, be tried; odpowiadać za uczniów be responsible for one's pupils l. students; odpowiadać głową/majątkiem/życiem za kogoś/coś vouch for sb/sth (with one's head/money/life); odpowiadać z wolnej stopy prawn. be released pending trial.6. (= pasować, być odpowiednim) suit; match; fulfill; to mi odpowiada it suits me (fine).7. (= być zgodnym z czymś) correspond; odpowiadać rzeczywistości/prawdzie correspond with the facts/truth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiadać
-
2 odpowiadać
odpowiadać [ɔtpɔvjadaʨ̑], odpowiedzieć [ɔtpɔvjɛʥ̑ɛʨ̑]\odpowiadać komuś na coś jdm auf etw +akk antworten, jdm etw beantworten\odpowiadać komuś na list/pytanie auf jds Brief/Frage antworten, jds Brief/Frage beantwortenodpowiedzieć na apel/wezwanie auf den Appell/den Aufruf antworten\odpowiadać na zarzuty/zaczepki auf die Vorwürfe/die Angriffe antworten\odpowiadać na pukanie auf das Klopfen antworten3) ( odwzajemniać)odpowiedzieć grzecznością na grzeczność die Höflichkeit erwidernodpowiedzieć na pozdrowienie einen Gruß erwidern4) ( być odpowiedzialnym) verantworten, verantwortlich sein\odpowiadać za coś für etw verantwortlich sein\odpowiadać przed prokuratorem jur sich +akk vor Gericht verantworten\odpowiadać z wolnej stopy jur von freiem Fuß antworten\odpowiadać warunkom/nadziejom den Bedingungen/den Hoffnungen entsprechento mi odpowiada das gefällt mir, das entspricht mir\odpowiadać rzeczywistości/prawdzie/opisowi der Wirklichkeit/der Wahrheit/der Beschreibung entsprechen\odpowiadać z biologii in Biologie antworten
См. также в других словарях:
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
smak — 1. Coś (jest) komuś nie w smak «coś komuś nie odpowiada, nie podoba się»: Geniuś mówi, że najgorsze są takie pyskate baby, co im ciągle coś nie w smak, a tak naprawdę, to im chłopa brakuje. WO 01/04/2000. 2. Coś przypadło komuś do smaku; coś… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… … Słownik języka polskiego
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… … Słownik frazeologiczny
w to graj — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś jest bardzo zadowolony z obrotu spraw, splotu okoliczności itp.; coś bardzo odpowiada, podoba się komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jemu w to graj, ale ja patrzeć nie mogę na takie niechlujstwo. A im … Langenscheidt Polski wyjaśnień
za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… … Słownik języka polskiego
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… … Słownik języka polskiego